Naast beplanting bepaalt ook de verharding hoe uw erf er uit ziet. Verharding werd op de meeste erven pas midden vorige eeuw toegepast. Met name gebroken puin (men sloopte wel eens wat) en grind waren de meest voorkomende halfverhardingen. Verharding wordt toegepast op die plekken waar men over heen loopt of rijdt. De plek van de verharding op een erf moet dus logisch zijn. Vaak wordt de inrit, en het centrale erf verhard. Daarnaast worden paden en terrassen in de tuin verhard. Denk goed na hoe je het erf wil gebruiken. Komt er vaak zwaar verkeer op of over uw erf? Krijgt u vaak bezoek of heb je werk aan huis waar bijvoorbeeld klanten komen. Ook op een boerenbedrijf moet tegenwoordig rekening gehouden worden met piektijden van oogsten of het leveren van dieren. Personenauto’s moeten op een logische en veilige plek kunnen parkeren. Ook op drukke dagen moet de loonwerken goed zijn werk kunnen doen zonder dat er van alles in de weg staat. Een inrit voor groot verkeer moet minimaal 4 meter breed zijn. Indien er alleen personenauto’s op uw erf komen kunt u volstaan met 3 meter. Een parkeerplek moet minimaal 2,5 (m) bij 5 (m) zijn. Daarachter minimaal 6 meter om te draaien. Verharding kun je in heel veel verschillende soorten en maten kopen. In grote lijnen worden 3 typen verharding toegepast:

Gebakken steen: Van oorsprong werden straatstenen gebakken. Deze gebakken stenen kenden, afhankelijk van welke klei ze gebakken waren, aardekleuren als bruin, donkerrood en geel. Gebakken stenen zijn duurder maar kennen een zeer lange levensduur. Ze verkleuren niet en verouderen mooi. Gebakken stenen kun je in verschillende formaten kopen zoals klinkers, dikformaten en waakformaten.

Betonnen steen: Een betonnen straatsteen is de meest voorkomende straatsteen op erven. Indien er veel en zwaar verkeer over komt dan wordt de zogeheten H klinker toegepast. Deze is bestand tegen zeer zwaar verkeer en zal minder snel verzakken dan een gewone klinker. Betonnen straatstenen zijn relatief goedkoop. Ze gaan lang mee en zijn sterk. Een nadeel van betonnen stenen zijn dat ze verkleuren. Ook zijn ze minder hard dan gebakken stenen.

Halfverharding: Met halfverharding bedoelen we verharding dat niet geheel gesloten is. Denk hierbij aan grind, gebroken puin of gravel. Halfverharding heeft als groot voordeel dat het water doorlaat. Indien je grote oppervlakten verharding hebt zul je ook voorzieningen moeten treffen om het regenwater af te voeren. Om verdroging tegen te gaan adviseren we om een wadi aan te leggen. Een wadi is een greppel waar het water langzaam in de bodem kan zakken. Hiermee wordt voorkomen dat het landschap rondom je erf verdroogt. Een nadeel van halfverharding is dat het meer onderhoud vraagt. Op den duur komen er gaten in de verharding die weer opgevuld moeten worden. Tegenwoordig worden hiervoor stabilisatiematten (nidaplast) gebruikt. Deze toepassing is echter duur. Halfverharding is bij aanleg relatief goedkoop. Het beheer is duurder.